Tynk to nie tylko dodatkowa warstwa materiału na ścianie, a wizytówka całego budynku i jego pomieszczeń. W dobie nowoczesnego budownictwa coraz większą popularnością cieszą się tynki cienkowarstwowe, które mają wiele zalet. Są trwałe, estetyczne i dostępne w wielu wariantach technologicznych. Aby wybrać ten najodpowiedniejszy do danej inwestycji rodzaj, trzeba poznać ich typy i właściwości, co będzie gwarancją najlepszego efektu wizualnego i funkcjonalnego.

Czym są tynki cienkowarstwowe i jakie są ich rodzaje?

Tynki elewacyjne cienkowarstwowe są specjalnymi mieszankami służącymi do wykonywania zewnętrznych lub wewnętrznych warstw wykończeniowych, których grubość waha się od 1,5 do 3 mm. Najczęściej są stosowane jako ostatnia warstwa w systemach ociepleń ETICS, jednak dobrze sprawdzają się także jako warstwa dekoracyjna na betonie, tynku cementowo-wapiennym lub płytach gipsowo-kartonowych. Wśród cech wyróżniających te rodzaje tynków na tle innych rozwiązań należy wymienić wysoką elastyczność, odporność na warunki atmosferyczne, szeroką paletą kolorystyczną oraz różnorodną strukturę, jak baranek, kornik czy tynk gładki.

Tynki cienkowarstwowe dzieli się przede wszystkim według kryterium materiału, który stanowi ich bazę, a wybór tego odpowiedniego zależy od lokalizacji budynku, rodzaju podłoża, klimatu oraz oczekiwań estetycznych i od trwałości wykończenia. Do najczęściej stosowanych rodzajów tynków cienkowarstwowych należy tynk cienkowarstwowy akrylowy bazujący na żywicach akrylowych, o wysokiej elastyczności i przyczepności oraz bogatej kolorystyce. Do jego głównych zalet należą odporność na uszkodzenia mechaniczne i zabrudzenia oraz minimalna chłonność wilgoci. Ten tynk cienkowarstwowy na styropianie ma dobrą funkcjonalność. Z drugiej jednak strony ma mniejszą paroprzepuszczalność, zatem nie jest zalecany w zestawieniu z wełną mineralną, a także nie ma zbyt wysokiej odporności na promieniowanie UV, zatem wymaga stosowania jasnych kolorów.

Elastyczną i hydrofobową powłokę tworzy natomiast tynk cienkowarstwowy silikonowy, który ma właściwości samoczyszczące, co oznacza, że brud spływa z niego wraz z deszczem. Takie tynki wykazują najwyższą odporność na warunki atmosferyczne, doskonałą paroprzepuszczalność oraz długą żywotność i odporność na porosty oraz grzyby. Są jednak droższe i wymagają bardzo starannego przygotowania podłoża. Tynk cienkowarstwowy silikatowy to z kolei materiał cienkowarstwowy na bazie szkła wodnego, czyli krzemianu potasu, posiadający zdolność chemicznego wiązania się z podłożem. Do zalet tego tynku należą wysoka paroprzepuszczalność, dobra odporność na czynniki biologiczne, jak grzyby i glony, jak również jego ekologiczny charakter. Tynki te mają jednak mniejszą paletę kolorów oraz dość krótki czas obróbki, zatem ich nakładanie wymaga wprawy. Tynki silikatowe są polecane do budynków o konstrukcji z wełną mineralną oraz do obiektów zabytkowych i ekologicznych.

Cechy tynków silikatowych i silikonowych łączy natomiast tynk silikatowo-silikonowy, nazywany hybrydowym. To połączenie sprawia, że tynk ma uniwersalne zastosowanie, wysoką odporność na zabrudzenia i wodę, a także dobrą paroprzepuszczalność i trwałość. Jest jednak droższy od rozwiązań tradycyjnych.

Warto nadmienić, że tynki cienkowarstwowe mogą mieć różne struktury, a najczęściej stosowane to tynk cienkowarstwowy baranek charakteryzujący się różnej grubości ziarnistością, który stanowi klasyczne, równomierne rozwiązanie, kornik o rowkowanej strukturze, który nadaje wykończeniu dynamiczny i szorstki wygląd, a także tynki cienkowarstwowe gładkie dekoracyjne, stosowane w nowoczesnej architekturze. Tynki cienkowarstwowe kolory mają równieżzróżnicowane, co czyni te produkty rozwiązaniami uniwersalnymi i wszechstronnymi.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze tynku?

Analizując rodzaje tynków cienkowarstwowych i ich właściwości, dokonując wyboru odpowiedniego produktu należy kierować się kwestią izolacji cieplnej, jaka została w budynku zastosowana, ponieważ do różnych jej typów stosuje się różne tynki – np. do wełny mineralnej zalecane są tynki paroprzepuszczalne. Istotne są również warunki atmosferyczne w miejscu posadowienia obiektu, ponieważ w trudnych warunkach najlepiej sprawdzi się tynk silikonowy lub hybrydowy. Z kolei stopień nasłonecznienia będzie determinował wybór kolorystyki tynku – w ekspozycji południowej najlepiej zastosować jasne kolory, które mniej absorbują światło. Natomiast w przypadku lokalizacji budynku na terenach leśnych czy w pobliżu zbiorników wodnych, priorytetem powinny być tynki o właściwościach antygrzybicznych i samoczyszczących.

Nie ma jednego najlepszego tynku cienkowarstwowego, a wybór tego odpowiedniego do danej inwestycji zależy od kilku zasadniczych czynników, które warto uwzględnić, aby cieszyć się trwałym i estetycznym wykończeniem przez długi czas.